31 de agosto: o día dos blogs

Xa é o quinto ano que se celebra esta data como un xeito de estender o coñecemento de distintos blogs de todo o mundo. A elección da data ten que ver coa similitude gráfica da palabra Blog e a data 3108, que se pode apreciar mellor se a escribimos como na imaxe.

Para lograr o obxectivo de estender o coñecemento blogueiro, a organización propón que cada blog faga unha anotación recomendando cinco blogs doutros países ou áreas de interese... e esta é a nosa proposta, por orde alfabética:

espaciodelainnovacion: os autores deste blog están entusiasmados coa creatividade, a innovación e as novas tecnoloxías.

estrolabio: blog cultural con un bon número de colaboradores e dunha temática variada.

placasridiculas: blog humorístico brasileiro que ofrece fotografías de sinais xocosos.

quequedequenoconte: xa sei que os organizadores propoñen blogs doutros países ou doutras áreas de interese, e que este blog é galego e realizado por docentes, mais ás veces teño a impresión de que o mundo rural galego queda tan afastado de nós como Papúa Nova Guinea, daí que recomende este blog que pretende tecer redes de ideas na defensa e testemuña do mundo rural galego.
silentowl: desde un punto de vista amplo, este blog ten que ver co folklore irlandés. Nel podemos atopar historias e lendas relacionadas coa illa.

Agardo que estes blogs vos gusten ou que vos leven a outros lugares do voso interese.

E no cotián... a poesía: Sophia de Mello Breyner Andresen (1919-2004)

Neste tempo de verán, e despois dun longo tempo de inactividade na sección poética do blog, queremos traer a esta brillante autora portuguesa. A obra de Sophia de Mello é moi ampla, e resulta difícil escoller unha mostra adecuada da súa obra. Dada a época do ano na que nos atopamos, deixaremos dous poemas incluídos na antoloxía Mar.

EM TODOS OS JARDINS

Em todos os jardins hei-de florir,

Em todo beberei a lua cheia,

Quando enfim no meu fim eu possuir

Todas as praias onde o mar ondeia.

Um dia serei eu o mar e a areia,

A tudo quanto existe me hei-de unir,

E o meu sangue arrasta em cada veia

Esse abraço que um dia se há-de abrir.

Então receberei no meu desejo

Todo o fogo que habita na floresta

Conhecido por min como num beijo.

Então serei o ritmo das paisagens,

A secreta abundância dessa festa

Que eu via prometida nas imagens.

OS AMIGOS

Voltar ali onde

A verde rebentação da vaga

A espuma o nevoeiro o horizonte a praia

Guardam intacta a impetuosa

Juventude antiga –

Mas como sem os amigos

Sem a partilha o abraço a comunhão

Respirar o cheiro a alga da maresia

E colher a estrela do mar em minha mão