A quen ler
----Se as páxinas deste libro consenten algún verso feliz, perdóeme
----Este martes conmemorouse o 25º aniversario da morte do escritor arxentino Jorge Luis Borges, un dos máis coñecidos autores da literatura do século XX. Amante da filosofía, a teoloxía, a matemática ou a mitoloxía, da súa pluma saíu unha inxente produción literaria composta por contos, poemas e ensaios.
----Do seu poemario "O outro, o mesmo" escollo a deliciosa peza 'Outro poema dos dons' e propóñovos
a súa lectura. É un poco longo (só a efectos de espazo no blog, que non porque canse a súa beleza).
----Déixovos co seu comezo e os últimos versos:
o lector a descortesía de habelo usurpado eu, previamente. As nosas nadas pouco difiren, -é trivial e fortuíta a circunstancia -de que sexas ti
o lector destes exercicios, e eu o seu redactor.
o lector destes exercicios, e eu o seu redactor.
---------------------------------------------------J.L.B.
----Este martes conmemorouse o 25º aniversario da morte do escritor arxentino Jorge Luis Borges, un dos máis coñecidos autores da literatura do século XX. Amante da filosofía, a teoloxía, a matemática ou a mitoloxía, da súa pluma saíu unha inxente produción literaria composta por contos, poemas e ensaios.
----Do seu poemario "O outro, o mesmo" escollo a deliciosa peza 'Outro poema dos dons' e propóñovos
a súa lectura. É un poco longo (só a efectos de espazo no blog, que non porque canse a súa beleza).
----Déixovos co seu comezo e os últimos versos:
Grazas quero dar ao divino Labirinto dos efectos e das causas
Pola diversidade das criaturas que forman este singular universo.
Pola razón, que non cesará de soñar cun plano do labirinto,
(...)
Pola linguaxe, que pode simular a sabedoría,
Polo esquecemento, que anula ou modifica o pasado.
Polo costume, que nos repite e confírmanos como un espello,
Pola mañá, que nos depara a ilusión dun principio,
Pola noite, a súa tebra e a súa astronomía,
Polo valor e a felicidade dos outros,
Pola patria, sentida nos xasmíns, ou nunha vella espada,
Por Whitman e Francisco de Asís, que xa escribiron o poema,
Polo feito de que o poema é inesgotable
E confúndese coa suma das criaturas
E non chegará xamais ao último verso
E varía segundo os homes,
Por Frances Haslam, que
pediu perdón aos seus fillos por morrer tan amodo,
Polos minutos que preceden ao soño,
Polo soño e a morte, eses dous tesouros ocultos,
Polos íntimos dons que non enumero,
Pola música, misteriosa forma do tempo.
Pola diversidade das criaturas que forman este singular universo.
Pola razón, que non cesará de soñar cun plano do labirinto,
(...)
Pola linguaxe, que pode simular a sabedoría,
Polo esquecemento, que anula ou modifica o pasado.
Polo costume, que nos repite e confírmanos como un espello,
Pola mañá, que nos depara a ilusión dun principio,
Pola noite, a súa tebra e a súa astronomía,
Polo valor e a felicidade dos outros,
Pola patria, sentida nos xasmíns, ou nunha vella espada,
Por Whitman e Francisco de Asís, que xa escribiron o poema,
Polo feito de que o poema é inesgotable
E confúndese coa suma das criaturas
E non chegará xamais ao último verso
E varía segundo os homes,
Por Frances Haslam, que
pediu perdón aos seus fillos por morrer tan amodo,
Polos minutos que preceden ao soño,
Polo soño e a morte, eses dous tesouros ocultos,
Polos íntimos dons que non enumero,
Pola música, misteriosa forma do tempo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario