Jorge Luis Borges

A quen ler

----Se as páxinas deste libro consenten algún verso feliz, perdóeme

o lector a descortesía de habelo usurpado eu, previamente. As nosas nadas pouco difiren, -é trivial e fortuíta a circunstancia -de que sexas ti
o lector destes exercicios, e eu o seu redactor.

---------------------------------------------------J.L.B.

----Este martes conmemorouse o 25º aniversario da morte do escritor arxentino Jorge Luis Borges, un dos máis coñecidos autores da literatura do século XX. Amante da filosofía, a teoloxía, a matemática ou a mitoloxía, da súa pluma saíu unha inxente produción literaria composta por contos, poemas e ensaios.

----Do seu poemario "O outro, o mesmo" escollo a deliciosa peza 'Outro poema dos dons' e propóñovos
a súa lectura. É un poco longo (só a efectos de espazo no blog, que non porque canse a súa beleza).
----Déixovos co seu comezo e os últimos versos:

Grazas quero dar ao divino Labirinto dos efectos e das causas
Pola diversidade das criaturas que forman este singular universo.
Pola razón, que non cesará de soñar cun plano do labirinto,
(...)
Pola linguaxe, que pode simular a sabedoría,
Polo esquecemento, que anula ou modifica o pasado.
Polo costume, que nos repite e confírmanos como un espello,
Pola mañá, que nos depara a ilusión dun principio,
Pola noite, a súa tebra e a súa astronomía,
Polo valor e a felicidade dos outros,
Pola patria, sentida nos xasmíns, ou nunha vella espada,
Por Whitman e Francisco de Asís, que xa escribiron o poema,
Polo feito de que o poema é inesgotable
E confúndese coa suma das criaturas
E non chegará xamais ao último verso
E varía segundo os homes,
Por Frances Haslam, que
pediu perdón aos seus fillos por morrer tan amodo,
Polos minutos que preceden ao soño,
Polo soño e a morte, eses dous tesouros ocultos,
Polos íntimos dons que non enumero,
Pola música, misteriosa forma do tempo.

...non se pode expresar máis dun xeito tan sinxelo.

(Podes ler aquí o poema completo)